Historia Cypru - Chronologia

Historia Cypru

Od czasów Neolitu do czasów rzymskich


Cywilizacja cypryjska liczy sobie – wedle znalezisk archeologicznych – ponad 11 tys. lat, a jej ślady pochodzą z IX tysiąclecia przed naszą erą (wczesny neolit, epoka kamienia). Kultura grecka przywędrowała na wyspę wraz z kolonistami, Grekami mykeńsko-achajskimi, w XIII-XI w. p.n.e. W połowie IX w. p.n.e. rozpoczął się napływ osadników fenickich, których głównym skupiskiem było nadmorskie miasto Kition. Potem Cypr przechodził kolejno pod panowanie Asyryjczyków, Egipcjan i Persów (VIII-IV w. p.n.e.).
Chirokitia

Czasy rzymskie

 


W latach 30 p.n.e.–330 n.e. wyspa stanowiła część Cesarstwa Rzymskiego. Cypr zachował jednak swą grecką tożsamość. Jako część hellenistycznego państwa Ptolemeuszy (310-30 p.n.e.), a później greckojęzycznego świata bizantyjskiego (330 -1191), z łatwością podtrzymywał dziedzictwo etniczne. 

 

W czasach rzymskiego panowania Patos było stolicą wyspy. Uważa się, że w okolicach miasta urodziła się grecka bogini miłości i piękna Afrodyta. Starożytny Pafos było znane w całym antycznym świecie właśnie jako główne centrum kultu tej bogini. Kurort dzieli się na dwie części Górny Pafos (Pano Pafos) i Nowy Pafos (Nea Pafos).Mówi się, że pierwszy został założony przez jednego z bohaterów wojny trojańskiej. W IV w. n.e. władze miasta podjęły decyzję o przeniesieniu miasta bliżej morza - tak powstał Nowy Pafos. Starsza część miasta funkcjonowała od tamtej pory tylko jako centrum kultowe bogini Afrodyty.

Bizancjum

Grecki język i grecka kultura dominowały też w następnych stuleciach, mimo długotrwałego panowania kolejnych obcych potęg – króla Anglii Ryszarda Lwie Serce i zakonu templariuszy (1191-1192), Franków (dynastia Lusignanów) (1192- 1489), Wenecjan (1489-1571), Turków osmańskich (1571-1878) i Wielkiej Brytanii (1878-1960).
Skała Afrodyty
Wrak statku Endrio Wreck III
Sea Caves

Średniowiecze

Grecki język i grecka kultura dominowały też w następnych stuleciach, mimo długotrwałego panowania kolejnych obcych potęg – króla Anglii Ryszarda Lwie Serce i zakonu templariuszy (1191-1192), Franków (dynastia Lusignanów) (1192- 1489), Wenecjan (1489-1571), Turków osmańskich (1571-1878) i Wielkiej Brytanii (1878-1960).
Skała Afrodyty
Wrak statku Endrio Wreck III
Sea Caves